INTEGRACJA – WSPANIAŁA SPRAWA
30 listopada 2011 r. w Szkole Podstawowej Nr 2 w Ząbkach odbyło się spotkanie dzieci klas integracyjnych 2 c i 3 c z uczniami klasy integracyjnej 2 a ze Szkoły Podstawowej Nr 3 im. J. Korczaka w Zielonce.
Naszych gości serdecznie powitały pp. dyr. Irena Małyszczuk i Iwona Pawlak.
Głównym celem spotkania dzieci z klas integracyjnych było nawiązanie bliższego kontaktu, jak się potem okazało był to trafiony pomysł. Od samego początku wizyty panowała przyjazna i serdeczna atmosfera. Dzieci chętnie brały udział w konkursach i zabawach, które wcześniej przygotowali uczniowie klasy 3 c. Oglądały też próbę jasełek i włączyły się do wspólnego śpiewania kolęd. Część dzieci wymieniła miedzy sobą numery telefonów, co wskazywało na chęć kontynuowania znajomości.
Po występach wychowawczynie klasy 3 c oprowadziły gości po naszej szkole. Dzieci zachwycały się wystrojem sal, korytarzy i boiskiem. Były lekko przerażone liczbą dzieci w szkole i hałasem podczas przerw.
Pod koniec spotkania dzieci z klasy 3 c zaprosiły na samodzielnie przygotowany słodki poczęstunek, a potem wręczyły gościom również własnoręcznie wykonane upominki.
Pod koniec wizyty przy tablicy patrona naszej szkoły wspólnie z Dyrekcją, dziećmi i wychowawcami wykonaliśmy pamiątkowe zdjęcie.
Przed pożegnaniem się nasi goście zaprosili nas do odwiedzenie ich na wiosnę 2012 roku.
Z wielką przyjemnością informujemy, że w wyniku sprzedaży ciast oraz kartek i ozdób świątecznych uzyskaliśmy kwotę 1522 zł.
Dzięki Państwa bezpośredniej hojności oraz wsparciu Rady Rodziców mogliśmy zaspokoić potrzeby 135 uczniów naszej szkoły, dla których przygotowaliśmy okazałe paczki świąteczne.
Z całego serca dziękujemy za zrozumienie i życzliwość.
Opiekunki wolontariatu:
Katarzyna Węgrzynek
Iwona Pawlak
zobacz więcej...X Powiatowy Przegląd Umiejętności Artystycznych Osób Niepełnosprawnych „Wierszem i sercem malowane”
Po raz trzeci uczniowie klas integracyjnych zostali zaproszeni do udziału w X Powiatowym Przeglądzie Umiejętności Artystycznych Osób Niepełnosprawnych „Wierszem i sercem malowane” organizowanym przez Miejski Dom Kultury w Wołominie. Naszą szkołę reprezentowali uczniowie klasy IIc i IIIc.
Organizacja przedsięwzięcia kulturalnego odbywała się pod patronatem Starosty Wołomińskiego, Burmistrza Wołomina oraz burmistrzów Radzymina, Ząbek, Zielonki, Tłuszcza, Marek i wójta Klembowa.
Oprócz programu artystycznego klasy przygotowywały potrawy na wystawę „Nasz stół wigilijny”. Wspólnie z wychowawczyniami A. Sokołowską i T. Pawlak kl. IIIc przygotowała szczupaka z masy solnej. Uczniowie klasy IIc pod okiem swoich pań A. Żochowskiej i D. Niemyjskiej upiekli świąteczne pierniczki. Za wkład w wykonanie świątecznych potraw uczniowie otrzymali imienne dyplomy oraz po pięć opakowań czekoladek na klasę.
Już od początku listopada przygotowywaliśmy nasze jasełka „ Kolęda na ziemi”. Uczniowie klasy IIc wcielili się w role postaci biblijnych, pasterzy, królów i dzieci oddających hołd Nowonarodzonemu Jezusowi. W tym czasie klasa IIIc ćwiczyła grę na flecie i śpiewanie kolęd, które stanowił oprawę muzyczna całego przedstawienia. Podczas kolędy „Bóg się rodzi” uczniowie tańczyli tradycyjnego, polskiego poloneza. 7 grudnia uczniowie pełni emocji, napięcia i artystycznej tremy wyruszyli do Wołomina ze swoją prezentacją. Pomimo chwilowych trudności z dostawą prądu w MDK udało się nam zaprezentować program artystyczny w świetle jupiterów. Umiejętności artystyczne dzieci oraz zaangażowanie emocjonalne zostały docenione przez komisję konkursową i widownię. Dyplomy i nagrody w postaci bombonierek dzieci otrzymały z rąk vice burmistrza Ząbek Artura Murawskiego. Zgodnie z wieloletnią koncepcją przeglądu przyjętą przez organizatora imprezy p. J. Oktabę – Roguską wszystkie przedstawienia otrzymały równorzędne I miejsca. Dyplom dla naszej szkoły za udział w szerzeniu integracji odebrała pani dyrektor Irena Małyszczuk, a wychowawczynie podziękowania za wkład pracy w przygotowanie klas.
Udział w przeglądzie programów artystycznych osób niepełnosprawnych całego naszego powiatu wołomińskiego daje naszym dzieciom szanse integracji ze środowiskiem osób niepełnosprawnych, możliwość zauważania ich potrzeb oraz umiejętności, pomimo czasami poważnych ograniczeń. Mamy nadzieją, że nasze przedstawienie wniosło nieco przedświątecznej atmosfery i przybliżyło nieco tradycje bożonarodzeniowe.
Anna Sokołowska
zobacz więcej...
GÓRA GROSZA 2011
W tym roku zebraliśmy na Górę Grosza prawie 1200 zł (w tym ponad 10 tysięcy 1 groszówek).
Sami je policzyliśmy!
Dziękujemy wszystkim, którzy uczestniczyli w tej akcji.
Sami je policzyliśmy!
Dziękujemy wszystkim, którzy uczestniczyli w tej akcji.
Katarzyna Węgrzynek
AKCJA MIKOŁAJKOWA
Po raz kolejny podjęłismy pomysł Pallotyńskiej Fundacji Misyjnej "Salvatti" i zasponsorowaliśmy prenumeratę czasopisma "Hobe" dla 300 rwandyjskich dzieci. Wpłaciliśmy 600 zł na ten cel, a zbierali je uczniowie pani K. Węgrzynek z klas 4a, b, d oraz 5a, b,d,e.
Dziękujemy za lojaloność i zrozumienie rodziców uczniów w/w klas.
Dziękujemy za lojaloność i zrozumienie rodziców uczniów w/w klas.
miniLOGIA 10
I stopień - konkursu informatycznego - "Grafika w Logo" zakończony.
Do etapu rejonowego (II stopień) zakwalifikował się:
Etap rejonowy odbędzie się 15 marca 2012r.
Gratulujemy i trzymamy kciuki za dalsze sukcesy.
Gratulujemy i trzymamy kciuki za dalsze sukcesy.
Małgorzata Goździak
SPOTKANIE Z ŁOMIANKOWSKIM KLUBEM SPORTÓW WALKI „KOBRA”
„Ostatecznym celem karate nie jest
zwycięstwo, ani przegrana, ale doskonalenie
zwycięstwo, ani przegrana, ale doskonalenie
charakteru ludzi, którzy karate praktykują.”
G. Funakoshi
01.12.2011r. do Szkoły Podstawowej nr 2 w Ząbkach, został zaproszony Łomiankowski Klub Sportów Walki „Kobra”. Uczniowie klas zerowych, a także klasy 2c i 5b z wielkim zainteresowaniem obejrzeli pokaz karate, przygotowany przez dzieci i młodzież z Klubu Kobra. Karatecy zaprezentowali podstawowe techniki karate, różne formy walki i samoobrony. Do pokazu zostały także zaproszone dzieci z widowni, które z uśmiechem na buzi, prezentowały kopnięcia na tarczę. Cały pokaz został przypieczętowany rozbiciem gazobetonów ciosem shuto i seiken, co spotkało się z zachwytem naszych Milusińskich.
Słowo „karate” oznacza „pusta ręka”, „puste ręce”. Jest to jedna z najbardziej wyrafinowanych i skomplikowanych sztuk samoobrony. Karate to szkoła hartowania charakterów, sposób na doskonalenie cech psychicznych poprzez trening. Droga ta umożliwia osiągnięcie jedności ducha i ciała. Karate uczy zaufania we własne siły, we własne zdolności, postępowania wobec otaczającego nas świata. Z uczuciem ufności przychodzi opanowanie i poczucie wewnętrznego spokoju. to właśnie prawdziwe karate, które można praktykować przez długie lata.
Łomiankowski Klub Sportów Walki „Kobra” powstał na początku lat 90. ubiegłego stulecia w celu krzewienia kultury fizycznej oraz azjatyckich sportów walki. Dziś Klub ma na swoim kącie wiele sukcesów: około 60 medali w zawodach rangi Mistrzostw Polski oraz mistrzostw regionalnych.
Życzymy naszym Milusińskim, aby ten niecodzienny pokaz karate stał się inspiracją do uprawiania sportów.
OSU!
Iga Tradecka
zobacz więcej ...
DZIEŃ PLUSZOWEGO MISIA
25 listopada swoje święto obchodzi najmilsza zabawka, najlepszy przyjaciel dzieci i niezastąpiona przytulanka przy zasypianiu – pluszowy miś. W naszej szkole tradycyjnie od kilku lat obchodzimy jego urodziny.
W tym roku uczniowie klas młodszych przyszli do szkoły ze swoimi ulubionymi pluszakami. Barwny korowód dzieci z misiami i ze śpiewem na ustach, przeszedł po korytarzach naszej placówki. Na koniec, na górnym holu odśpiewano wszystkim misiom tradycyjne 100 lat.
Dla dzieci z klas „0” przygotowałyśmy spotkanie, na którym obejrzały inscenizację pt. „Miś Uszatek na wsi” wykonaniu kl.II e, wysłuchały wierszy recytowanych przez uczennice kl. IIa. Poznały także historię pluszowego misia, rozwiązywały zagadki, ale przede wszystkim doskonale bawiły się na urodzinach swojego przyjaciela.
Organizatorki
E. Żochowska, J. Pruszyńska
 |
Wizyta w TVP
Świat jest pełen niespodzianek. Nasza klasa 5a i kl. 5b mieliśmy podobne odczucia, ponieważ dzięki pomocy mamy naszego kolegi Kacpra, nasze panie: p. Małgorzata Goździak i p. Dagmara Dobosz zorganizowały nam 29 XI 2011r. wyjazd na Woronicza. Miejsce, które kojarzy się tylko z telewizją. Ten mały ekran bez którego już nie potrafimy żyć: źródło informacji, rozrywki, dobrego kina.
Nowy gmach TVP, nazywany „Wieżą Babel”, wygląda imponująco. Nietypowa budowla ze szkła i aluminium przypomina twierdzę i z pewnością może być wizytówką Warszawy. Jest on połączony ze starym budynkiem telewizji.
Najpierw zwiedzanie starej części. Pierwsze studio to studio sportowe: 5 kamer, podświetlony stół, plazmowy ekran.
Wizyta ta była okazją do spotkania w gmachu TVP osób znanych z małego ekranu. Spotkaliśmy Pana Włodzimierza Szaranowicza – prezentera, dyrektora TVP Sport. Pan Szaranowicz chętnie odpowiadał na pytania i nie odmówił nam zrobienia wspólnego zdjęcia.
Następne studio – królestwo pogody. To z tego miejsca nadawana jest prognoza pogody. Nie zawsze trafna, ale jak każdy wie pogoda lubi płatać figle. Z największego studia TVP jest emitowany program „Jaka to melodia?”, a także finał „Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy”. Ale to nie koniec wycieczki.
Długi tunel doprowadził nas jak „Alicję z Krainy Czarów” do nowego gmachu TVP. To tam możemy kierować nasze pytania „Pytanie na śniadanie”. Dopiero tu poczuliśmy smak telewizji, ponieważ każdy mógł zasiąść za stół prezenterski i poczuć się gospodarzem programu. Wielkie dzięki Panu przewodnikowi za taką frajdę. Pokazano nam specjalny stół do przeglądu porannej prasy.
Prawdziwą perłą jest muzeum TVP – kraina retro świata kina. Świat, który zmienił się jak w bajce: od wielkiej kamery w studiu do cyfrowej telewizji. Jego inicjatorem był Pan Hubert Waliszewski, operator filmowy od 1957roku, który gromadził eksponaty. Jest ich ponad 200. Jest to miejsce szczególne, ponieważ przechowuje się tu materiały archiwalne i stare filmy, które są częścią naszej historii.
Wszyscy jesteśmy pod wrażeniem. Myślę, że warto zwiedzić muzeum TVP np. w „Noc muzeów”, naprawdę warto, nie pożałujecie.
Spotkanie z „czwartą władzą”, bo tak często nazywają telewizję było niesamowite i niezapomniane. Możliwe, że za parę lat ktoś z nas zabłyśnie na małym ekranie lub stworzy swój program.
Do zobaczenia w następnych programach … .
Nowy gmach TVP, nazywany „Wieżą Babel”, wygląda imponująco. Nietypowa budowla ze szkła i aluminium przypomina twierdzę i z pewnością może być wizytówką Warszawy. Jest on połączony ze starym budynkiem telewizji.
Najpierw zwiedzanie starej części. Pierwsze studio to studio sportowe: 5 kamer, podświetlony stół, plazmowy ekran.
Wizyta ta była okazją do spotkania w gmachu TVP osób znanych z małego ekranu. Spotkaliśmy Pana Włodzimierza Szaranowicza – prezentera, dyrektora TVP Sport. Pan Szaranowicz chętnie odpowiadał na pytania i nie odmówił nam zrobienia wspólnego zdjęcia.
Następne studio – królestwo pogody. To z tego miejsca nadawana jest prognoza pogody. Nie zawsze trafna, ale jak każdy wie pogoda lubi płatać figle. Z największego studia TVP jest emitowany program „Jaka to melodia?”, a także finał „Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy”. Ale to nie koniec wycieczki.
Długi tunel doprowadził nas jak „Alicję z Krainy Czarów” do nowego gmachu TVP. To tam możemy kierować nasze pytania „Pytanie na śniadanie”. Dopiero tu poczuliśmy smak telewizji, ponieważ każdy mógł zasiąść za stół prezenterski i poczuć się gospodarzem programu. Wielkie dzięki Panu przewodnikowi za taką frajdę. Pokazano nam specjalny stół do przeglądu porannej prasy.
Prawdziwą perłą jest muzeum TVP – kraina retro świata kina. Świat, który zmienił się jak w bajce: od wielkiej kamery w studiu do cyfrowej telewizji. Jego inicjatorem był Pan Hubert Waliszewski, operator filmowy od 1957roku, który gromadził eksponaty. Jest ich ponad 200. Jest to miejsce szczególne, ponieważ przechowuje się tu materiały archiwalne i stare filmy, które są częścią naszej historii.
Wszyscy jesteśmy pod wrażeniem. Myślę, że warto zwiedzić muzeum TVP np. w „Noc muzeów”, naprawdę warto, nie pożałujecie.
Spotkanie z „czwartą władzą”, bo tak często nazywają telewizję było niesamowite i niezapomniane. Możliwe, że za parę lat ktoś z nas zabłyśnie na małym ekranie lub stworzy swój program.
Do zobaczenia w następnych programach … .
Mark Skowroński kl.5a
zobacz więcejSPOTKANIE KLAS „0” Z KSIĘDZEM MISJONARZEM ROMANEM RUSINKIEM SAC
„Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.”
„Nigdy nie jest tak, żeby człowiek, czyniąc dobrze drugiemu, tylko sam był dobroczyńcą. Jest równocześnie obdarowywany, obdarowany tym, co ten drugi przyjmuje z miłością.”
Jan Paweł II
„Miłość jest jedynym skarbem, który mnoży się przez podział, jest jedynym darem, który powiększa się przez rozdawanie,jest jedynym przedsięwzięciem, w którym im więcej się wydaje, tym więcej się zyskuje: podaruj ją, wyrzuć, rozrzuć na cztery wiatry, opróżnij kieszenie, potrząśnij koszem, wylej z pucharu, a jutro będziesz miał więcej niż dziś!” Gal Anonim
24 listopada 2011r. uczniowie i wychowawcy klas zerowych Szkoły Podstawowej nr 2 w Ząbkach z wielką przyjemnością gościli ks. Romana Rusinka, który opowiedział o swoich doświadczeniach misyjnych ubarwiając opowiadanie ciekawostkami i zabawnymi wydarzeniami z życia w Rwandzie. Opowiadał
o dzieciach, rówieśnikach naszych uczniów, o ich życiu codziennym, problemach,
zabawach oraz o ich marzeniach, bo tak jak każde dziecko, Oni również mają swoje marzenia, chociaż zupełnie inne niż nasze Pociechy. Marzą między innymi
o prawdziwym domu, jedzeniu, możliwości pójścia do szkoły, wodzie,
o prawdziwym boisku. Wspólnie obejrzeliśmy również film przedstawiający życie dzieci w krajach misyjnych - wszyscy byli zaskoczeni, a nawet przerażeni ubóstwem i wielkimi problemami, z jakimi muszą sobie radzić dzieci i młodzież tych krajów.
Ks. Roman Rusinek przez kilka lat pracował jako misjonarz w Rwandzie – jednym z 25 najbiedniejszych państw świata, położonym w Środkowej Afryce,
w trudnym okresie po wojnie domowej 1994 r. Ze względu na stan zdrowia musiał wrócić do Polski. Bolesna historia Rwandy sprawiła, że w „kraju tysiąca wzgórz”, nazywanym też „afrykańską Szwajcarią” żyją tysiące osieroconych, chorych
i opuszczonych dzieci, których losem jest walka o przetrwanie. Z pomocą przychodzą im chrześcijańscy misjonarze oraz siostry zakonne, dzięki którym dzieci, przynajmniej niektóre, mają co jeść, chodzą do szkoły i są otoczone opieką. Taką misję wypełnia również ks. Roman, poruszony losem rwandyjskich dzieci, chociaż już nie jest w Afryce, to nie przestał działać na Ich rzecz. Prowadzi katechezy misyjne w szkołach, głosi kazania w polskich parafiach. Jest
zaangażowany w Adopcję Serca, dzięki której osoby z Europy podejmują się finansowego utrzymania konkretnych dzieci w Rwandzie.
Ks. Roman Rusinek SAC jest autorem książek:
„Dzieci Rwandy” - to wzruszające świadectwo jego pracy duszpasterskiej, szczególnie wśród małych Afrykańczyków. Dedykowana jest tym, którzy są wrażliwi na niedolę rwandyjskich sierot.
„Kibeho. Cud w sercu Afryki” – powstała w 25 rocznicę objawień Matki Bożej
w Kibeho, miejscowości położonej w samym sercu Afryki, gdzie Maryja ukazała się trzem czarnoskórym dziewczętom.
„W świecie bajek, przysłów i złotych myśli środkowoafrykańskich”, w której ksiądz Roman zaprasza nas do wspólnej podróży, aby lepiej poznać niektóre zwyczaje, powiedzenia oraz przysłowia zawarte w bajkach, które pozwalają zrozumieć zachowania i wartości, którymi kierują się Afrykanie.
„Nie widziałem nigdzie nocą nieba
tak pięknego jak nad Afryką.
Nie widziałem zieleni tak soczystej
i tak bogatej gamy kolorów,
motyli, ptactwa, jaszczurek i węży jak w Afryce.
motyli, ptactwa, jaszczurek i węży jak w Afryce.
Nie spotkałem ludzi tak tajemniczych,
tak biednych materialnie i zarazem tak
bogatych kulturowo jak w Afryce”.
bogatych kulturowo jak w Afryce”.
Ks. Roman Rusinek SAC
Jesteśmy bardzo wdzięczni, że mimo tak wielu zajęć Ksiądz Roman zechciał nas odwiedzić i podzielić się z nami swoimi przeżyciami
i doświadczeniami. Mamy nadzieję, że nasze Dzieci, którym spotkanie bardzo się podobało, zapamiętają, że gdzieś daleko żyją ich rówieśnicy, którzy nie mają takiego szczęśliwego dzieciństwa.
Iga Tradecka
Jolanta Stosio
,, Wycieczka do Filharmonii Narodowej w Warszawie ‘’
2 listopada 2011r klasa 6b wyjechała na wycieczkę do Filharmonii Narodowej w Warszawie. Mieliśmy okazję zwiedzić ten wspaniały gmach i zobaczyć go od środka. Pani przewodniczka na początku zaproponowała, aby chętne osoby z naszej klasy liczyły kolumny znajdujące się na trasie zwiedzania. Po chwili pokazała nam fortepian i opowiedziała nam jego historię. Zagrała fragment ,,Sonaty księżycowej’’ Ludwiga van Beethovena. Nasza klasa była urzeczona tym utworem, więc pani zabisowała. Potem zwiedziliśmy salę kameralną i garderobę. Nasza koleżanka spróbowała swoich sił grając na fortepianie. Następnie weszliśmy do „sali malinowej’’, gdzie mogliśmy sprawdzić, jak sufit, a dokładnie jego kształt, wpływa na akustykę wnętrza. Potem z bliska przysłuchaliśmy się próbie chóru i poszliśmy do szatni, a następnie do foyer, który jest zwany salą lustrzaną. Długimi schodami w górę weszliśmy na balkon, a potem w dół do sali balowej, gdzie zobaczyliśmy makietę domu muzyka seniora oraz zabytkowe drzwi. W sali koncertowej właśnie odbywała się próba orkiestry i chóru pod batutą wspaniałego dyrygenta i dyrektora filharmonii Antoniego Wita. Potem przewodniczka powiedziała parę słów o kompozytorze Fryderyku Chopinie. Na koniec wycieczki poszliśmy do ulubionego miejsca wielu pracowników FNwW – bufetu, gdzie pani zadała nam kilka pytań na temat wycieczki. Okazało się, że każdemu wyszła inna liczba kolumn, która wahała się pomiędzy 70 a 90. Przewodniczka dostała od nas podziękowania i słodki prezent. Ten wyjazd będziemy wspominać szczególnie miło.
Magdalena Jankowska i Kinga Roguska
Teatr Wielki
10 listopada 2011 nasza klasa 5b i 5a pojechały zwiedzać od kulis Teatr Wielki. Wybudowano go w 1825 roku wg projektu Antonia Corazziego. Budynek teatru, został zniszczony podczas II wojny światowej. Warszawa odbudowała teatr w 1951 roku.
Cały budynek jest bardzo duży i imponujący.
Kilka minut po wejściu przyszedł do nas przewodnik i zaczęliśmy zwiedzanie. Najpierw postanowiliśmy obejrzeć makietę budynku. Była ona tak precyzyjnie wykonana, wiernie oddawała prawdziwy wygląd. Dotarliśmy na scenę, na której ćwiczą swe spektakle aktorzy. Tuż przy niej znajdowała się mała kabina, w której urzęduje inspicjent.
Potem oglądaliśmy wielkie pomieszczenia, w których trzymano papierowe i metalowe rekwizyty. Następnie udaliśmy się do dużej windy, która oprócz ludzi przewozi również dekoracje.
Po wyjściu z niej, oczom naszym ukazały się stojące przy ścianach karety, wozy i wielkie sanie. Krętymi korytarzami powędrowaliśmy do pracowni, w której tworzy się tła na scenę i pozostałe rekwizyty potrzebne do spektakli. Przewodnik zadał nam pytanie i oczekując poprawnej odpowiedzi, obiecał zabrać w tajemne miejsce osobę, która na nie odpowie oraz wybrane przez nią trzy dodatkowe osoby. Tak się złożyło, że odpowiedział mój kolega wybierając między innymi mnie. Szliśmy wąskim korytarzem i raptem zobaczyliśmy plątaninę lin a spojrzawszy w dół, scenę z góry. Kolejno zwiedzaliśmy różne pomieszczenia min. to, w którym szyje się ubrania do wystawianych sztuk. Po kwadransie przeszliśmy wraz z przewodnikiem dalej, który zaprowadził nas do można by powiedzieć „dużej szafy”, gdzie trzyma się wszystkie kostiumy. Ostatnim punktem naszej była widownia. Usiedliśmy i podziwialiśmy ogrom i piękno tego pomieszczenia. Przy scenie uwagę naszą zwróciły krzesła dla orkiestry wiszące nad naszymi głowami balkony.
Z tej wycieczki pozostaną nam miłe wspomnienia i ciekawe wiadomości związane z historią Teatru Wielkiego.
Cały budynek jest bardzo duży i imponujący.
Kilka minut po wejściu przyszedł do nas przewodnik i zaczęliśmy zwiedzanie. Najpierw postanowiliśmy obejrzeć makietę budynku. Była ona tak precyzyjnie wykonana, wiernie oddawała prawdziwy wygląd. Dotarliśmy na scenę, na której ćwiczą swe spektakle aktorzy. Tuż przy niej znajdowała się mała kabina, w której urzęduje inspicjent.
Potem oglądaliśmy wielkie pomieszczenia, w których trzymano papierowe i metalowe rekwizyty. Następnie udaliśmy się do dużej windy, która oprócz ludzi przewozi również dekoracje.
Po wyjściu z niej, oczom naszym ukazały się stojące przy ścianach karety, wozy i wielkie sanie. Krętymi korytarzami powędrowaliśmy do pracowni, w której tworzy się tła na scenę i pozostałe rekwizyty potrzebne do spektakli. Przewodnik zadał nam pytanie i oczekując poprawnej odpowiedzi, obiecał zabrać w tajemne miejsce osobę, która na nie odpowie oraz wybrane przez nią trzy dodatkowe osoby. Tak się złożyło, że odpowiedział mój kolega wybierając między innymi mnie. Szliśmy wąskim korytarzem i raptem zobaczyliśmy plątaninę lin a spojrzawszy w dół, scenę z góry. Kolejno zwiedzaliśmy różne pomieszczenia min. to, w którym szyje się ubrania do wystawianych sztuk. Po kwadransie przeszliśmy wraz z przewodnikiem dalej, który zaprowadził nas do można by powiedzieć „dużej szafy”, gdzie trzyma się wszystkie kostiumy. Ostatnim punktem naszej była widownia. Usiedliśmy i podziwialiśmy ogrom i piękno tego pomieszczenia. Przy scenie uwagę naszą zwróciły krzesła dla orkiestry wiszące nad naszymi głowami balkony.
Z tej wycieczki pozostaną nam miłe wspomnienia i ciekawe wiadomości związane z historią Teatru Wielkiego.
Karolina Celińska kl. 5b
„Jestem bezpieczny na drodze” – spotkanie pierwszoklasistów z policjantką
Uczniowie klas pierwszych Naszej Szkoły, którzy rozpoczęli naukę w roku szkolnym 2011/2012 od pierwszych dni września uczyli się jak być bezpiecznym na drodze. Podczas lekcji poznawali znaki drogowe oraz zasady ruchu drogowego. Uwieńczeniem tego bloku tematycznego jakim jest „Jestem bezpieczny na drodze” było spotkanie z policjantką – Panią sierżant Karoliną Pardej dnia 28 października 2011 roku.
Na wstępie przywitano naszego gościa, Panią Wicedyrektor Iwonę Pawlak oraz wychowawców i uczniów klas pierwszych. Spotkanie rozpoczęło się krótkimi inscenizacjami przygotowanymi przez dzieci z klasy 3b i 3e. Po występach starszych kolegów Pani sierżant opowiadała o bezpiecznym zachowaniu się pieszych, zwróciła uwagę na oznakowanie przejść dla pieszych oraz zademonstrowała, jak należy prawidłowo przechodzić przez jezdnię. Nasz gość omówił niezbędne elementy wyposażenia roweru i ubioru rowerzysty, które wpływają na jego bezpieczeństwo. Projekcja filmu „Bezpieczna droga z radami Spongeboba” była okazją dla dzieci do sprawdzenia i utrwalenia dotychczas nabytej wiedzy, a że była to animacja interaktywna, uczestnicy chętnie odpowiadali na pytania Spongeboba i z zaciekawieniem oglądali kolejne części prezentacji. Spotkanie przebiegło w miłej, życzliwej atmosferze. Uczniowie zadawali Pani sierżant wiele pytań dotyczących omawianego tematu.
Życzymy naszym uczniom, aby tę bogatą wiedzę, którą zaprezentowali podczas spotkania z Policjantką, umieli zastosować każdego dnia będąc uczestnikami ruchu drogowego.
Anna Drózd
Elwira Niewęgłowska
Konkurs plastyczny dla klas 1 „Owoce i warzywa źródłem witamin”
Wszyscy uczniowie klas 1-3 naszej szkoły biorą udział w programie „Owoce w szkole” organizowanym przez Agencję Rynku Rolnego. Jego celem jest długoterminowa zmiana nawyków żywieniowych dzieci i młodzieży poprzez zwiększenie udziału owoców i warzyw w ich codziennej diecie na etapie, na którym kształtują się ich nawyki żywieniowe.
W październiku uczniowie klas pierwszych wzięli udział w konkursie plastycznym „Owoce i warzywa źródłem witamin”. Zadaniem uczniów było staranne pokolorowanie konturów owoców lub warzyw, a następnie wycięcie obrazka po linii i naklejenie go na kolorową kartkę.
W konkursie zostały wyróżnione prace następujących uczniów:
klasa 1a – Małgorzata Kosior, Oliwia Kucharczyk, Iza Nowak, Iwo Wojciechowski;
klasa 1b – Gabriela Grzymkowska, Dominika Parczewska, Oliwia Marmurowicz,
Weronika Ratyńska, Maciej Pieczyski;
klasa 1c – Adam Stolarski, Wiktoria Szulkowska, Aleksandra Wójcik, Damian Rusinowski,
Anna Kmiecińska
klasa 1d – Stanisław Sułek, Marlena Chrupek, Justyna Pych, Julia Świdwa, Weronika Sawicka;
klasa 1e – Błażej Legencki, Kamila Kowalska, Zuzanna Sakowska;
klasa 1f – Gabriela Telakowiec, Natalia Dorosińska, Aleksandra Stańczyk, Izabela Kindeusz,
Sandra Niewiadomska
klasa 1g – Eliza Jaroszewska, Jakub Moczydłowski, Paweł Gołaszewski, Karol Krucki,
Igor Żaczek.
Gratulujemy!
Organizatorki
H. Antosiewicz
R. Kubicka-Wnęk
Animowana kartka z wakacji - konkurs informatyczny
W V edycji konkursu "Animowana kartka z wakacji" , do etapu wojewódzkiego zostały zakwalifikowane następujące prace:
kategoria I (klasy 3 – 4)
- Kordian Wasiłowski 4d
- Maksymilian Klejny 4d
- Klaudia Gadomska 4b
- Klaudia Rawska 4 d
III miejsce zajęła Klaudia Gadomska kl. 4b
kategoria I (klasy 3 – 4)
- Kordian Wasiłowski 4d
- Maksymilian Klejny 4d
- Klaudia Gadomska 4b
- Klaudia Rawska 4 d
kategoria II (klasy 5 – 6)
- Karolina Rutkowska 5e
- Aleksandra Stefańska 5e
- Wiktoria Sieklucka 5b
- Weronika Maleszewska 6c
III miejsce zajęła Klaudia Gadomska kl. 4b
Gratulujemy!
Prace dostępne są w Kąciku Ucznia w dziale NASZE PRACE oraz na stronie konkursu.
Małgorzata Goździak
Ślubowanie klas pierwszych
6 października 182 pierwszoklasistów ze Szkoły Podstawowej nr 2 im. Jana Kochanowskiego w Ząbkach przeżywało ważny dzień w swojej uczniowskiej karierze. Tego dnia zostali pasowani na uczniów.
Pod czujnym okiem Pani dyrektor Ireny Małyszczuk, w obecności burmistrza miasta Pana Roberta Perkowskiego oraz innych przybyłych gości i rodziców uroczyście ślubowali i odtąd oficjalnie mianować się mogą uczniami.
Rota ślubowania brzmiała:
,,Ja, uczeń klasy I Szkoły Podstawowej Nr 2 im. Jana Kochanowskiego w Ząbkach ślubuję na sztandar naszej szkoły, że będę dobrym Polakiem, będę dbał o dobre imię swojej klasy i szkoły, będę się uczył w szkole jak kochać swoją Ojczyznę i jak dla niej pracować kiedy dorosnę”.
Tradycyjnie po ślubowaniu pierwszaki zostały pasowane na uczniów symbolicznym ołówkiem, które dotykało ramienia każdego z nich. Czynności tych dokonały wychowawczynie poszczególnych klas.
Kulminacyjnym punktem uroczystości była część artystyczna przygotowana przez wychowawczynie p. Alicję Rutkowską i Karolinę Gładysz. Występowały w niej dzieci z klas Id i Ie, a pozostałe klasy wspólnie śpiewały przygotowane piosenki.
Ostatnim miłym akcentem tego niezwykłego dnia były indywidualne spotkania w klasach, wręczenie dyplomów, wspólny poczęstunek przygotowany przez rodziców, a także wręczenie drobnych upominków od Pana Burmistrza i cukierki sfinansowane z funduszu Rady Rodziców.
Pod czujnym okiem Pani dyrektor Ireny Małyszczuk, w obecności burmistrza miasta Pana Roberta Perkowskiego oraz innych przybyłych gości i rodziców uroczyście ślubowali i odtąd oficjalnie mianować się mogą uczniami.
Rota ślubowania brzmiała:
,,Ja, uczeń klasy I Szkoły Podstawowej Nr 2 im. Jana Kochanowskiego w Ząbkach ślubuję na sztandar naszej szkoły, że będę dobrym Polakiem, będę dbał o dobre imię swojej klasy i szkoły, będę się uczył w szkole jak kochać swoją Ojczyznę i jak dla niej pracować kiedy dorosnę”.
Tradycyjnie po ślubowaniu pierwszaki zostały pasowane na uczniów symbolicznym ołówkiem, które dotykało ramienia każdego z nich. Czynności tych dokonały wychowawczynie poszczególnych klas.
Kulminacyjnym punktem uroczystości była część artystyczna przygotowana przez wychowawczynie p. Alicję Rutkowską i Karolinę Gładysz. Występowały w niej dzieci z klas Id i Ie, a pozostałe klasy wspólnie śpiewały przygotowane piosenki.
Ostatnim miłym akcentem tego niezwykłego dnia były indywidualne spotkania w klasach, wręczenie dyplomów, wspólny poczęstunek przygotowany przez rodziców, a także wręczenie drobnych upominków od Pana Burmistrza i cukierki sfinansowane z funduszu Rady Rodziców.
Wychowawczyni kl Ie
Karolina Gładysz
Poranek muzyczny klas 5 - sprawozdania
Sprawozdanie I
Dnia 25 . X 2011r. całą klasą wyjechaliśmy na poranek muzyczny pt. : ' Zagraj ze mną na skrzypcach ' . Występ odbył się w Stołecznym Centrum Edukacji Muzycznej .
Prowadząca opowiedziała o instrumentach i kompozytorach . Następnie młody student , Jakub Nowak , zagrał na skrzypcach utwory : ' Kaprys " ( Henryka Wieniawskiego ) i ' Partita d-mol (Jana Bacha ) . Dowiedzieliśmy się , że instrument Kuby ( skrzypce ) powstał w XVI wieku , natomiast inne - już w czasach starożytnych .
Skrzypce mają kształt pudła rezonansowego , a struny naciągnięte są na główkę w charakterystycznym kształcie ślimaka . Otwór w instrumencie nazywa się ' f ' . W środku pudła rezonansowego jest dusza , która sprawia , że instrument gra . Smyczek pociąga się w górę i w dół lub tylko w dół . Grać można z wibracją lub bez . Wystąpiły także trzy studentki ( zagrały cztery utwory ) .
Poznaliśmy również wiolonczelę . Składa się z dużego pudła rezonansowego z dwoma otworami w kształcie stylizowanej litery f (ef) oraz szyjki z bezprogową podstrunnicą, zakończoną główką w charakterystycznym kształcie ślimaka. Struny, podparte na mostku (zwanym też podstawkiem), napinane są za pomocą klinowych naciągów – kołków, umieszczonych po obu stronach główki, z drugiej strony zaczepione są na strunociągu. Dla wygodniejszego strojenia używa się mikrostroików, które pozwalają zmieniać w pewnym stopniu wysokość dźwięku struny. Struny wiolonczeli były niegdyś wykonywane z preparowanych jelit zwierzęcych lub z linek tkanych ze srebrnych drutów .Współcześnie, niemal bez wyjątku, wykonuje się je ze stali. Na tym instrumencie zagrał Aleksander Tomaszkiewicz w duecie z panią profesor Marią Steczyńską . Zagrali sonaty ( Roberta Szumana i Ryszarda Sztrausa ) . Muzycy bardzo przeżywali to co grali . Można to było zauważyć po ich ruchach i gestach . Ten poranek był udany za równo jaki i dla występujących i publiczności .
Katarzyna Roguska kl. V b .
Sprawozdanie II
Poszliśmy pod budynek, w którym mieści się SCEK (Stołeczne Centrum Edukacji Kulturalnej). Weszliśmy do środka, rozebraliśmy się i czekaliśmy, aż zaproszą nas do Sali. Po chwili weszliśmy do pomieszczenia i zajęliśmy miejsca.
Poranek zaczął się ok. 10.00. Tytuł poranka brzmiał „Zagraj ze mną na skrzypcach”. Jako pierwszy wystąpił student Uniwersytetu Warszawskiego im. Fryderyka Chopina, Jakub Nowak. Utwór, który wykonał na skrzypcach nosił tytuł: partita – almata i korente. Utwór był smutny, żywy i mocny. Po zakończeniu go rozległy się brawa, po czym ten sam wykonawca zagrał utwór pt. Kaprys Henryka Wieniawskiego. Utwór był wesoły, żywy, mocny i zarazem delikatny, szybki, zaskakujący i przeszywający. Po zakończeniu znów rozległy się brawa i pan opowiedział trochę o budowie skrzypiec. Powstały na początku XVI wieku i miały 3 struny. Budowa: pudło rezonansowe, gryf- na niego są naciągnięte 4 struny, ślimak, kołki – służą do regulowania strun, efy – wcięcia w pudle rezonansowym, dusza – mała deseczka w pudle, pomiędzy jedną płytą a drugą, dusza sprawia, że skrzypce pięknie grają.
Następnie pan opowiadał nam o rodzajach dźwięków i jak je wydobyć. Pożegnaliśmy pana gromkimi brawami.
Potem przyszła pani i chłopiec, zagrali oni I i II część sonaty Straussa. Na wiolonczeli zagrał Aleksander Tomaszkiewicz i na fortepianie pani profesor Maria Sterczyńska.
I część była wesoła, głośna, szybka i porywista.
II część była smutna, oziębła i powolna. Wiolonczelista bardzo przeżywał to co grał :).
Następnie zagrały trzy skrzypaczki- cztery utwory.
1 utwór był: smutny, żywy i rzewny.
2 utwór był: wesoły, żywy i radosny.
3 utwór był: wesoły, ciepły i wolny.
4 utwór był: wesoły, skoczny, taneczny i miły.
Ostatni utwór wykonał (znowu) duet wiolonczelowo – fortepianowy pt. 1,2,3 część z fantazji sztilu a-dur Roberta Szumana.
Utwór był wesoły, porywisty i ciekawy. Tym utworem i brawami pożegnaliśmy salę koncertową, ok. 11.20
Podobało mi się, było ciekawie.
Anna Grudziąż Va
II Szkolny Dzień Języków Obcych w SP 2
Dnia 28 września 2011r. w naszej szkole odbył się po raz drugi Europejski Dzień Języków Obcych. Uczniowie przyszli tego dnia przebrani w koszulki z napisami w języku angielskim bądź niemieckim. W tym dniu odbył się również konkurs na najlepiej przebraną klasę. Warunkiem udziału klasy w konkursie było przebranie się również wychowawcy.
W kategorii wiekowej klas 1-3 wygrała klasa 2a – wych. Elżbieta Żochowska, zaś w 4-6 klasa 6b – wych Iwona Pawlak.
Serdecznie gratulujemy Zwycięzcom.
Izabella Szymańska
Izabella Szymańska
Monika Wrzaszcz
„Dwójka” wśród najlepszych szkół Mazowsza!
Przez cały rok trwa rywalizacja sportowa między uczniami mazowieckich szkół. Jej kulminacją są finały Mazowieckich Igrzysk Młodzieży Szkolnej, odbywające się na przełomie maja i czerwca. Walczą w nich najlepsi młodzi sportowcy wyłonieni w zawodach gminnych, powiatowych i międzypowiatowych. Już sam udział w tej imprezie może być traktowany jako uczestnictwo w prawdziwej olimpiadzie i jest wielkim zaszczytem.
Nie jest to jednak tylko spotkanie towarzyskie, każdy uczestnik igrzysk chce udowodnić, że swoją pracą i zdolnościami zasłużył na medal, zwycięstwo, uznanie.
Zmagania zakończyły się. Jedni poznali smak porażki, drudzy byli bardzo blisko sukcesu, analizują co zrobić aby za rok było lepiej, trzeci wrócili w glorii chwały i fetują wiktorię.
Organizatorzy rozpoczęli podliczanie punktów, aby określić, uczniowie której szkoły najczęściej startowali z powodzeniem.
W dniu 5 października 2011 r. władze Szkolnego Związku Sportowego Warszawy i Województwa Mazowieckiego ogłosiły wyniki tych obliczeń. Nastąpiło podsumowanie XIII Mazowieckich Igrzysk Młodzieży Szkolnej. Odbyło się to w pięknej oprawie i podniosłej atmosferze w hali sportowej Zespołu Szkół w Wyszkowie.
Uroczystość rozpoczęła się wprowadzeniem flag (narodowej, unijnej, olimpijskiej i związkowej) oraz tabliczek z nazwami wszystkich powiatów województwa mazowieckiego niesionych przez młodych sportowców – uczestników igrzysk.
Wkrótce po tym grupa dziewcząt w strojach wzorowanych na antycznej Grecji dokonała zapalenia znicza olimpijskiego. Od tego momentu chyba wszyscy zauważyli, że będą brali udział w czymś niezwykłym.
Następnie Dyrektor szkoły przywitał gości, wśród których znaleźli się: przedstawiciel Ministra Sportu, przedstawiciel Wojewody, członek Polskiego Komitetu Olimpijskiego, samorządowcy, działacze sportowi, dyrektorzy szkół, nauczyciele…
Przypomniał także przebieg igrzysk, dziękując organizatorom, sędziom, uczestnikom i trenerom. Na wszystkich szczeblach eliminacji w dwudziestu jeden dyscyplinach wystartowało ponad 1700 szkół podstawowych i ponad 800 gimnazjów. W sumie prawie 100000 uczestników, a w rozgrywkach finałowych ponad 4000, co czyni Mazowieckie Igrzyska Młodzieży Szkolnej największą imprezą sportową w Polsce.
To wielkie wyzwanie logistyczne, dlatego też podziękowano liderom tego przedsięwzięcia nagradzając ich medalami i odznaczeniami.
W końcu nadeszła kulminacja imprezy. Wyróżniono najlepsze szkoły podstawowe i gimnazja. W tym gronie Szkoła Podstawowa nr2 w Ząbkach zajęła drugie miejsce.
A przyczyniły się do tego następujące sukcesy naszych uczniów:
I miejsce chłopców w sztafecie przełajowej 10 x 800m
I miejsce chłopców w indywidualnych biegach przełajowych
III miejsce dziewcząt w indywidualnych biegach przełajowych (złoty medal Lidii Niemiry- rocznik 2000)
IV miejsce w czwórboju lekkoatletycznym dziewcząt
V miejsce w sztafetowych biegach przełajowych dziewcząt
Pani Dyrektor Irena Małyszczuk w towarzystwie nauczycieli wychowania fizycznego Pani Dagmary Dobosz i Pana Dariusza Redmana odebrała wspaniały puchar i dyplom.
Byliśmy dumni z naszych uczniów, dzięki którym dane nam było przeżyć te piękne chwile. Zwłaszcza, że wręczenia pucharu dokonał dwukrotny medalista olimpijski we florecie Pan Marian Sypniewski. Gratulacje trwały długo.
Niezwykle wysokie miejsce (trzecie) zajął powiat wołomiński (również takiego zestawienia dokonuje się w podsumowaniu igrzysk), przegrywając tylko z powiatem warszawskim i radomskim. Ta najwyższa w historii pozycja naszego powiatu to zasługa nie tylko naszej placówki ale również innych ząbkowskich szkół. Należy tu wspomnieć I miejsce dziewcząt ze Szkoły Podstawowej nr1 w piłce nożnej oraz trzecie miejsce dziewcząt z Gimnazjum nr2 w indywidualnych biegach przełajowych.
Barwy całej imprezie nadały występy artystyczne dzieci i młodzieży oraz gra orkiestry dętej.
XIII Mazowieckie Igrzyska Młodzieży Szkolnej Ciechanów – Ostrołęka 2011 zakończyły się, gospodarze przekazali flagę olimpijską organizatorom następnych XIV Igrzysk, przedstawicielom Płocka i Sochaczewa.
A my przeżywamy już eliminacje do kolejnych finałów.
Wszystkim ząbkowskim uczniom życzymy w nich powodzenia.
Dagmara Dobosz i Dariusz Redman
nauczyciele wychowania fizycznego w SP2
„Dwadzieścia lat minęło jak jeden dzień”
Już dwadzieścia lat minęło, kiedy to po raz pierwszy Pani Olga Kisiel, nauczyciel wychowania fizycznego, przy ogromnym wsparciu ówczesnego Burmistrza Jerzego Boksznajdera i Pani Dyrektor SP2 Janiny Stępak otwierali I Jesienne Biegi Przełajowe.
Nikt wtedy zapewne nie myślał, że ta impreza przetrwa tyle lat i będzie cieszyła się tak dużym zainteresowaniem aż do dziś.
Przez te wszystkie lata biegi były objęte patronatem Burmistrzów Ząbek, za co serdecznie dziękujemy w imieniu własnym i wszystkich uczestników tej imprezy.
W tym roku szkolnym jubileuszowe przełaje zbiegły się z oficjalnym otwarciem ulicy Batorego, stąd pomysł wyznaczenia części trasy po tej właśnie ulicy.
Po uroczystym przecięciu wstęgi i poświęceniu otwieranej drogi rozległ się gwizdek sędziego głównego rozpoczynający pierwszy bieg dziewczynek z rocznika 2001.
Jak wspomniałam, trasa wiodła najpierw ulicą Batorego, a następnie uczestnicy wbiegali na teren parku miejskiego, gdzie pokonując nierówności terenu (z górki, pod górkę, między drzewami) dobiegali do mety. Długość trasy wynosiła około kilometra , dlatego trzeba było dobrze rozłożyć siły aby ukończyć bieg na znaczącej pozycji. Każdego z uczestników dopingowały całe rodziny, znajomi, koledzy i koleżanki. Nie zabrakło też dyrektorów i nauczycieli szkół ząbkowskich oraz zaproszonych gości na czele z Burmistrzem Arturem Murawskim.
Tradycyjnie najlepsza szóstka w każdej kategorii biegu została nagrodzona upominkami. Każdy uczestnik biegu otrzymał napój i batonik, a także los loterii fantowej, gdzie każdy był pełny. Można było również skosztować smakowite ciastko i wypić ciepłą herbatkę.
Nowością tegorocznych biegów była sztafeta rodzinna. Ta konkurencja zamykała całą imprezę i przeszła nasze najśmielsze oczekiwania (zgłosiło się aż dwadzieścia rodzin).
Drużynę stanowiło trzech członków rodziny, każdy miał do przebiegnięcia około 500m.
Emocje sięgały zenitu, wspaniała rywalizacja trwała aż do ostatnich metrów, ale zwycięzca mógł być tylko jeden. Ogromna radość i satysfakcja towarzyszyły wszystkim, którzy ukończyli bieg.
Tego dnia wydarzyło się bardzo wiele. Dużo osób osiągnęło sukces walcząc ze swoimi słabościami. Jednakże nam, organizatorom, chodziło przede wszystkim o to, by zachęcić jak najwięcej osób do aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu, aby wszyscy dobrze się bawili i miło spędzili wolny czas przy dobrej muzyce i w miłym towarzystwie.
Szczególne podziękowania za wsparcie chcemy skierować do:
· Burmistrza Miasta,
· Praskiej Giełdy Spożywczej
· Telepizzy ul. Orla 6/71 Ząbki
· Właścicieli cukierni KLEMENTYNKA przy ul. Piłsudskiego w Ząbkach
· Firmy MAKRO
· Polsko – Polonijnej Organizacji Narodu Polskiego ”Bóg Honor Ojczyzna”
· Hurtowni Sportowej MULTISPORT
Dagmara Dobosz
nauczyciel SP2
Wyniki biegów:
Szkoła podstawowa
Klasa 3
dziewczęta
I miejsce - Justyna Rodek Sp katolicka
II miejsce - Sandra Tanderys SP2
III miejsce - Żaneta Baranowska Sp2
IV miejsce - Dominika Skrzymowska SP2
V miejsce - Ola Posłajko Sp2
VI miejsce - Martyna Szymańska SP2
chłopcy
I miejsce – Oskar Zaks SP2
II miejsce – Michał Durajczyk SP2
III miejsce – Maks Regencki SP2
IV miejsce – Hubert Manowski SP1
V miejsce – Szymon Sadowski SP2
VI miejsce – Janek Witt SP2
Klasa 4
dziewczęta
I miejsce – Patrycja Pietrak SP2
II miejsce - Laura Wasilewska SP1
III miejsce – Karolina Grodzka SP2
IV miejsce – Natalia Lemańska SP2
V miejsce – Aleksandra Kosowska SP2
VI miejsce – Alicja Jachimczyk SP2
chłopcy
I miejsce – Karol Baranowski SP2
II miejsce – Bartek Krupiński SP2
III miejsce – Jakub Paciorek SP1
IV miejsce – Jan Stolarski SP2
V miejsce – Mikołaj Pióryczyński Sp katolicka
VI miejsce – Gabriel Gawlik SP2
Klasa 5
dziewczęta
I miejsce – Gabriela Rzymowska SP3
II miejsce – Martyna Posłanko SP2
III miejsce – Natalia Tomaszewska SP1
IV miejsce – Oliwia Szatybełko SP2
V miejsce – Zuzanna Około-Kułak SP1
VI miejsce – Karolina Celińska SP2
chłopcy
I miejsce – Bartosz Szatkowski SP2
II miejsce – Jędrzej Węgrzynek SP2
III miejsce – Damian Śledziewski SP2
IV miejsce – Patryk Czechowski SP1
V miejsce – Mateusz Skrzymowski SP2
Klasa 6
dziewczęta
I miejsce Lidia Niemira SP2
II miejsce – Oliwia Stolarska SP1
III miejsce – Karolina Mrówka SP2
IV miejsce – Anna Kozioł SP1
V miejsce – Ewelina Prusinowska SP2
VI miejsce – Weronika Kopczyńska SP2
chłopcy
I miejsce – Rafał Durajczyk SP2
II miejsce – Adam Szatybełko SP2
III miejsce – Mateusz Kania SP2
IV miejsce – Sebastian Kaczyński SP2
V miejsce – Marcin Jaczewski SP2
VI miejsce – Łukasz Potrzebowski SP1
Gimnazjum
Klasa 1 i 2
dziewczęta
I miejsce – Łucja Siekierko G2
II miejsce – Eliza Kosy G2
III miejsce – Wiktoria Mizerakowska G1
IV miejsce – Ela Grabowska G2
V miejsce – Klaudia Adameczek G2
VI miejsce – Paulina Koc G1
chłopcy
I miejsce – Artur Kopczyński G 141 W-wa
II miejsce – Mateusz Talarek G2
III miejsce – Kamil Ruciński G2
IV miejsce – Mateusz Ryciuk G2
V miejsce – Piotr Leputa G2
VI miejsce – Dominik Sadowski G2
Klas 3 i absol.
dziewczęta
I miejsce – Emilia Korycka G2
II miejsce - Katarzyna Ryszkowska G2
III miejsce – Marta Budzyńska G2
IV miejsce – Marta Dobrowolska G1
chłopcy
I miejsce – Piotr Sapiński G kat.
II miejsce – Paweł Paciorek absol. G1
III miejsce – Marcin Kasprowicz G1
IV miejsce – Marek Kopczyński G 141 W-wa
V miejsce – Rafał Mroczkiewicz absol. G2
VI miejsce – Krzysztof Stolarski
Bieg maluchów z opiekunem
Kobiety
I miejsce – Anna Ponichtera i syn Paweł
II miejsce – Katarzyna Węgrzynek i córka Dominika
III miejsce – Irena Jankowska i syn Wiktor
IV miejsce – Sylwia Jaczewska i córka Ola
V miejsce – Karolina Piekarz i brat Filip
VI miejsce – Teresa Cichocka i córka Patrycja
Mężczyźni
I miejsce – Marcin Wasiłowski i syn Norbert
II miejsce – Jarosław Darmofalski i syn Wojtek
III miejsce –Dariusz Sledziewski i syn Krystian
IV miejsce – Sławomir Stolarski i syn Adam
V miejsce – Robert Niemirski i syn Łukasz
VI miejsce – Grzegorz Wyszomierski i syn Rafał
Sztafeta rodzinna
I miejsce – Państwo Darmofalscy
II miejsce – Państwo Jabłońscy
III miejsce – Państwo Połomscy
IV miejsce – Państwo Niemira
V miejsce – Państwo Stolarscy
VI miejsce – Państwo Raczek
Subskrybuj:
Posty (Atom)